یادداشت محبوبه طاهری

        هنگامی که حرف از فن بیان می‌شود، تصور می‌کنیم تنها سخنوران ملزم به رعایت آن هستند. اما این طور نیست. اگر در اجتماع زندگی می‌کنیم قطعاً به فن بیان خوب نیاز داریم. هر فردی برای اینکه موثر و بانفوذ باشد باید ارتباطی حرفه‌ای و منحصر به فرد با دیگران برقرار کند. فن بیان یعنی اینکه بتوانیم با استفاده از تمام اجزای ارتباطی خود بهترین پیام را برای مخاطبانمان ارسال کنیم و دقیقاً آنچه را نیاز داریم دریافت کنیم.
هومن خیاط پیش از تحریر این کتاب به صداپیشگی مشغول بوده‌. همین صداپیشگی باعث شد تا به صحبت کردن و ادای کلمات دیگران بیشتر دقت کند و بعد از مدتی متوجه شد که متاسفانه بسیاری از مردم کامل و صحیح صحبت نمی‌کنند. کلمات را واضح بیان نمی‌کنند و جالب اینکه کسی با این موضوع مشکلی ندارد. یعنی توجه ندارد.
در صورت انجام تمرینات کتاب تغییرات محسوسی در بیان‌مان مشاهده خواهیم کرد که در زندگی روزمره و روابط کاری تاثیرات مثبتی می‌گذارد.  هیچ یک از ما با مهارت‌های برقراری ارتباط از مادر متولد نشده‌ایم. مهارت‌های ارتباطی کاملاً آموختنی است و آگاهی از این مهارت‌ها باعث می‌شود تا در برخورد با اشخاص مختلف، موفق‌تر ظاهر شویم.
قدم اول نویسنده اصلاح بیان است. یکی از راهکارهای او اینگونه است که هنگام خوانش متن‌ها (روزنامه، کتاب، اینترنت و...) لب بزنیم. لب زدن هنگام مطالعه بسیار کمک می‌کند تا متن‌خوانی قوی و خوبی داشته باشیم. به این صورت که اگر اشتباهی هنگام خوانش داشته باشیم، به طور ناخودآگاه آن کلمه را اصلاح می‌کنیم و همین باعث می‌شود تا اگر در متن دیگری عین همان کلمه را دیدیم، آن را درست بیان کنیم. قدم دوم میمیک است یعنی حرکات صورت. میمیک در ادای کلمات بسیار تاثیر دارد. در این قدم حرکات و تمرینات خنده دار اما کارآمدی پیشنهاد کرده. قدم سوم، صدا است. مواردی وجود دارند که اگر در فرد به صورت عادت در آید، حنجره و تارهای صوتی آسیب می‌بینند و فرد دچار اختلال صدا می‌شود. جیغ زدن، صحبت ناگهانی و با فشار، ورزش‌های پر سر و صدا، بلند کردن وسایل سنگین هنگام صحبت و...
قدم چهارم، تنفس است. تنفس صحیح کمک می‌کند تا کلمات بیشتری را بیان کنیم. کتاب بعد از بیان ۹ قدم دیگر، در مرحله آخر به دوبله میرسد. دوبله در ابتدا یک تکنیک است که با علاقه و توجه خاص تبدیل به هنر می‌شود. نویسنده بعد از بیان مراحل دوبلۀ یک فیلم یا انیمیشن، دیالوگ‌هایی را به منظور تمرین آورده است.
شاید اگر فقط در یکی از سال‌های تحصیلی کلاسی را به فن بیان اختصاص می‌دادند در آینده جامعه‌ای با قدرت بیان بالا داشتیم.