یادداشت

        "تمسک به پروین"
دست به مهره حرکته. این قانونِ #شطرنج را می توان در مورد خواندن مقدمه بعضی از کتاب ها مطرح کرد. یا می توان گفت خواندن بعضی از مقدمه ها مثل انداختن اولین قطعه #دومینو می ماند.
.
شعر را با پروین شروع کردم و چه میمون و خجسته آغازی بود.
.
نبراس هایی از سرآمد ابیات:
وقت سخن مترس و بگو آن چه گفتنی است
شـمشیر روز مـعرکه زشـت اسـت در نیـام
/
گر پند تلخ می دهمت، ترش رو مباش
تلخـی به یـاد آر که خاصـیـت دواسـت
/
از زر و زیور چه سود آن جا که نادان است زن
زیــور و زر، پــرده پــوش عــیـبِ نـادنـی نــبود
.
.
.
پ.ن: به دانش و هنر بعضی می توان چنگ انداخت. مخصوصا اگر پروین تمسکی، توسلی، دست آویزی، ها ببخشید! #اعتصامی باشد.