یادداشت محسن قاضیزاده
1403/1/16
"تمسک به پروین" دست به مهره حرکته. این قانونِ #شطرنج را می توان در مورد خواندن مقدمه بعضی از کتاب ها مطرح کرد. یا می توان گفت خواندن بعضی از مقدمه ها مثل انداختن اولین قطعه #دومینو می ماند. . شعر را با پروین شروع کردم و چه میمون و خجسته آغازی بود. . نبراس هایی از سرآمد ابیات: وقت سخن مترس و بگو آن چه گفتنی است شـمشیر روز مـعرکه زشـت اسـت در نیـام / گر پند تلخ می دهمت، ترش رو مباش تلخـی به یـاد آر که خاصـیـت دواسـت / از زر و زیور چه سود آن جا که نادان است زن زیــور و زر، پــرده پــوش عــیـبِ نـادنـی نــبود . . . پ.ن: به دانش و هنر بعضی می توان چنگ انداخت. مخصوصا اگر پروین تمسکی، توسلی، دست آویزی، ها ببخشید! #اعتصامی باشد.
1
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.