یادداشت

        قرن بیستم قرن جنگ های دیوانه وار بود . جنگ هایی که در تاریخ بشر سابقه نداشتند. جنگ هایی که جز ویرانه و کشته سودی به حال دنیا نداشتند. استفاده از سلاح های خطرناک و مخصوصا بمب اتم،  هر دو طرف جنگ رو بازنده کرد.
در چنین اتمسفری ، سارتر دست روی یکی از نمایشنامه های باستانی از یونان میذاره که کاملا ضد جنگه... 
اما مشکلی که وجود داره ، فاصله ایه که بین تماشاگران آتن ۴۰۰ قبل از میلاد با تماشاگران قرن بیستم وجود داره.
کار سارتر پر کردن این فاصله بوده که خوب هم از پسش براومده... این اثر مثل کاری که سنکا کرده یک اثر اقتباسی نیست بلکه یک بازنویسی برای تماشاگران قرن بیستمه...
تماشاگرانی ( مخصوصا از نوع اروپایی ش ) که جنگ رو مثل تماشاگران آتن ۲۵ قرن قبلترش با گوشت و پوست و خون خودشون درک کرده بودند...
جنگ هایی به مراتب کشنده تر و وحشتناک تر...

لعنت به جنگ...