یادداشت حسنیٰٓ

        نام باد برای من یکی از محبوب‌ترین فانتزی‌هاست. وقتی شروعش کردم دیگه نتونستم کنار بذارمش تا زمانی که تموم شد. یادمه همراه چندتا کتاب دیگه قرض‌شون گرفته بودم و همین مجبورم می‌کرد خیلی خیلی سریع‌تر از همیشه تمومش کنم. و توی اون یکی دو روز همه‌جا همراه خودم می‌بردمش. توی رخت‌خواب، وقت غذا و... فقط مشکل این بود که بیشتر صفحات و جمله‌ها رو اون‌قدر  دوست داشتم که چندین‌بار می‌خوندم‌شون ):)  برای همین کند پیش رفتم که خیلی هم بابتش راضیم.
شخصیت‌پردازی، فضاسازی و همه‌چی به قدری خوب بودن که حتی از کوچک‌ترین توصیف‌ها [این شامل توصیف چین و چروک شلوار هم می‌شه.] هم لذت بردم. خصوصاً برای منی که کشته مرده‌ی توصیفات طولانیم و خب... کمک زیادی به خودم توی نوشتن کرده. برای همین هم این مجموعه یه گنجینه‌ی خیلی ارزشمند برای من محسوب می‌شه =)
شخصیت کوئوت هم همیشه برام عزیزه. نوازنده‌ی سرخ‌مویِ شاه‌کشِ بسیار بسیار دوست‌داشتنی.