یادداشت روشان

        این کتاب به شکل خیلی شخصی من رو درگیر خودش کرد به این معنی که به محض اینکه بخوام از کتاب حرف بزنم، از خودم هم حرف می‌زنم.
خوندن تجربه‌های متفاوت مهزاد الیاسی چیزی بود که الان بهش نیاز داشتم و در عین حال مواجهه با اینکه خودش هم چندان از این تجربه‌ها مطمئن نبوده و ناامیدی، شک و شکست رو بارها درون همین تجربه‌ها احساس کرده.
وجه متمایز کتاب نثر عمیقا صادقانه و شفاف نویسنده‌ست. چیزی که خیلی بابتش تحسینش می‌کنم و باعث شد بارها من در دیالوگ با نویسنده قرار بگیرم.
جستارهای اول کتاب رو خیلی بیشتر دوست داشتم و باعث شد به یه چیزایی در زندگیم دوباره فکر کنم. مثل تن‌سپردن، سوگ، احساس تعلق، مرگ و زمین.