یادداشت فاطمه سادات

        هربار که کتابی از شما میخوانم، روحم جلا می‌گیرد و فریاد می‌کشد مرحبا بر این قلم بوسیدنی جناب ابراهیمی.
آتش بدون دود، روایتی جذاب و شیرین از دلاوری‌ها و جنگاوری ترکمن شریف است، همان‌هایی که در طول تاریخ گم و فراموش شده‌اند.
همان‌طور که جناب ابراهیمی تاکید دارند این داستان عین واقعیت نیست، اما تخیلی شیرین است. من همراه گالان اوجا خندیدم و گریستم و جنگیدم، همراه سولماز عشق و اضطراب و غرور را تجربه کردم.
همراه آقشام‌گلن درد و سکوت رنج‌آور را چشیدم، همراه آق‌اویلر از مردم خودی زخم خوردم و رنجیدم... همراه آلنی،‌  آن مرد بزرگ و صلح‌جو  از پیروزی‌اش خوشحال شدم.. در آخر ما فهمیدیم که اتحاد چقدر زیباست، اتحاد در برابر دشمن اصلی، دولت ستمگر.
بخوانید و لذت ببرید از این رمان دوست داشتنی!