یادداشت زینب بهرامی

        به نام او...
به نظرم که خیلی چسبید. به حدی که فکر کردم همه‌ی کتاب‌های مصور می‌توانند دوست داشتنی باشند. کمی بررسی کردم. دیدم مصور خوانی کیف نمی‌دهد، گی دولیل خوانی کیف می‌دهد.

خواندنش باعث شد بدانم موشک‌های قشنگ و دلبرانه سپاه وسط کجا و در دل چه موجوداتی می‌خورد.

پیش به سوی یانگون🥲