یادداشت ᥲv𝗂ᥢᥲ;

        این کتاب، شاپرکی زرینی است که از پیله‌ی واژه‌ها رسته و بر باغ حکمت بال می‌گشاید. هر بال‌زدنش گرده‌ای از اسرار کهن بر گلبرگ‌های ذهن می‌نشاند، و هر نشستنش بر ساقه‌ی عبارات، شهدِ اندیشه‌های ناب را می‌مکد.
درود بر آن خیال‌بافِ حقیقت‌نگار که قلمش را به بال‌های این پروانه‌ی ادب بدل کرد! روانش سبز و یادش جاویدان باد، این نقاشِ کلام که هر حرکت موزون این شاپرکی را به رقصی از نور و معنا مبدل ساخت. شاپرکی که هر تماسش با صفحات کتاب، گرده‌افشانی خرد می‌کند و بذرِ اندیشه در مزرعه‌ی جان می‌پاشد.
ایده‌ی ناب این اثر، همچون پیله‌ی ابریشمی‌ست که در تاریکی‌های معمای هستی تنیده شده، و اکنون به پروانه درخشان بدل گشته است. هر جمله‌اش بال‌زنی است به سوی آفتاب حقیقت، و هر تصویرش طرحی از حیرت بر پرده‌ی دل می‌اندازد.