یادداشت سعید بیگی

        نثر کتاب خوب و ویراستاری هم خوب بود و از خواندنش لذت بردم. این نخستین تجربه‌ام در خواندن آثار «بوبن» بود و هنوز مزّۀ آن زیر زبانم مانده است.

نگاه زیبا، مثبت و شیرین به آفریدگار جهان، هستی، طبیعت، موجودات زنده و غیرزنده و رویدادها، همه سرشار از لطافت و دلپذیری بود.

بعضی از بخش‌های متن، مرا به یاد قسمت‌هایی از اشعار مانایاد «سهراب سپهری» انداخت و به روان هر دو درود فرستادم.

گرچه حجم تمثیل‌ها، استعارات، تشبیهات، کنایات و آرایه‌های ادبی فراوان بود؛ اما آزاردهنده نبود. به عکس هم شیرین بود و هم لذت‌بخش، به‌ویژه زمانی که راز و رمز این آرایه‌ها روشن می‌شد و انسان از آن لذتی وافر می‌بُرد.

اگر برای بعضی از خوانندگان؛ بخش‌های زیادی از متن کتاب، سخت‌خوان و دیریاب بوده است؛ علتش استفاده از آرایه‌های تازه، ابتکاری، گاه دور از ذهن و ساخته و پرداختۀ خود آقای «بوبن» است.

گویا ذهن نویسنده؛ بسیار پویا، زنده، قوی و سازندۀ تعابیر زیبا و خواندنی و شنیدنی بوده است که متن مصنوعی به نظر نمی‌رسد و همین نکتۀ مثبت کتاب است.

البته برای دریافت مفهوم بعضی از تعابیر، نیاز به کمی تامّل و دقّت هست و بعضی از مفاهیم به راحتی درک نمی‌شوند و این طبیعی است.

بابت این تجربۀ لذت‌بخش، از آقای «بوبن» و مترجم کتاب، خانم «مهری» سپاس‌گزارم.