یادداشت عین راء

        خاطرات یک مبلغ که از ایران به همراه خانواده اش به کنگو می رود و در آن جا مدیر دانشگاه اسلامی می شود. 

جذابیت کتاب به گونه ایست که کمتر انسان دوست دارد آن را زمین بگذارد. وقایع و خاطرات متنوعند و نظم خاصی هم ندارند راستش! ولی همین تنوع جذابیت ایجاد کرده است. 

برای من همیشه سوال بود که یک مبلغ در خارج از کشور چه کارهایی می تواند انجام بدهد و نتیجه کارهایش چه می شود؟! و این کتاب، تا بخشی، به این سوال پاسخ می دهد. 

آشنایی با زندگی اقوام مختلف و دیدن فرهنگ های گوناگون، ذهن انسان را باز می کند. 

خواندنش برای طلاب و کسانی که علاقه به خاطرات دارند خوب بنظر می رسد. 

نوشتار کتاب شبیه پست های به هم چسبیده ی وبلاگی است! اما نه به این معنی که ادبیاتش ضعیف باشد که نیست! منظورم نوع بیان خاطرات است.