یادداشت عَلَـویه

        ﷽
کلماتش چون نسیمی خنک ، لطیف و ملایمِ یک صبحِ بهاری
تن و روحم را نوازش می داد 𓏲
حسِ و طعمِ شیرین زندگی در کوچه ی بنی هاشم را به جانم چشاند...
بوی خاک نمدار ، نخل های بر افراشته ، مسجد النبی ، خانه ی امیرالمومنین 
از این خوشی ها بیشتر؟
اما می دانستم  وزش این نسیمِ بهاری پایدار نمی ماند
و به نوایی غمگین مبدّل خواهد شد 
و همان شد...
به امید آن که چشم هایمان لایق دیدار رویِ مبارک شما
در جهان ابدی باشد حضرت مادر ...
(تو این کتاب قرار نیست مطلب جدید و نشنیده ای بخونید اما از زاویه ای  نو میتونید به قضایا نگاه کنید )