یادداشت سمی
1404/4/8
شاید نواخت صدای مادر، زنگی را در گوشش به صدا در آورد.شاید امواج آب پرده ی گوشش را بلرزاند.به دقت امواج آب را زیر نظر گرفت. وقتی درمانده سمت خانه برمیگشت،خودش را برفراز صخره ها می دید که با لباس خواب و پاهای عریان و موی آشفته نگاه نگرانش را به دریا میسپارد و باد چه سان نم دریا را بر بدنش می نشاند.
#دیدن_از_سیزده_منظر #کالم_مک_کان #ترجمه #ابراهیم_فتوت
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.