یادداشت زینب شوندی

        

اولین و مهم‌ترین نقطه قوت این کتاب، سوژه است. کرانه‌ی باختری همیشه یکی از داستان‌دارترین  لوکیشن‌های جهان بوده است، پیامبران مهمی را به خود دیده است و نیز جنگ‌های بسیاری را. 
لبنان برای ما کشورِ کشف نشده‌ای است. غریبه نیست، اما پیچیده‌تر و لایه‌لایه‌تر از آن است که فهم عمومیِ کنونیِ ما را بتوان شناخت راضی‌کننده‌ای از لبنان محسوب کرد. جدا از فهم عمومی، در لایه‌ی نخبگان نیز کج‌فهمی از واقعیت‌های جامعه لبنان، بیداد می‌کند. این را رضا امیرخانی در سفرنامه‌ی لبنانش و ملاقاتی که با سیدحسن نصرالله دارد خوب بیان می‌کند.
در جهانِ پس از طوفان‌الاقصی نیز این منطقه‌ی سرسبز و حاصلخیز، هم‌چنان خبرخیز و داستان ساز است. نویسنده درست در چنین روزهایی است که بار سفر می‌بندد و از نوارِ زردِ مشکلات امنیتی، نظامی و مالی رد می‌شود تا هر طور شده خود را به لبنان برساند. درست در روزهایی که سفر به لبنان، آرزوی ناممکنِ خیلی از ما مردم عادی است، اما نویسنده خبرنگار سمجی است ک بدون تشریفات رسمی،  گاهی با بلیط قرضی و بدون غذای هواپیما و گاهی ترک موتور عضو حزب الله مسیرش را طی می‌کند. موضوع جاده کالیفرنیا بیش از آنکه لبنان باشد، لبنانِ در جنگ، لبنانِ پس از طوفان‌الاقصی است.  لحن شوخ و روان نویسنده، ذهنیت ساده و بدون تعارفش با خود و مخاطب و البته سماجت‌ش برای ته‌وتوی همه‌چیز را درآوردن از دیگر ویژگی‌های  این کتاب است  بنابر ذائقه‌ی مطالعاتی‌تان، می‌توانید خوب یا بد بدانید.
کتاب مملو از داستان‌ها و خرده روایت‌هایی است از اتفاقات غم انگیزِ این روزهای لبنان که نویسنده گاه به لطف تقدیر و گاه به مددِ سماجت‌ش به دست آورده. 
سفر ماجراجویانه نویسنده به درون حزب‌الله و مکالماتِ شکل گرفته در این حین نیز فرصت خوبی برای شناختی درونی‌تر و واقعی‌تر از حزب‌الله است.