یادداشت

        بسم الله

تا اواسط سخنرانی آخر مدام داشتم فکر می‌کردم که چرا سید این موضوع رو برای سخنرانی انتخاب کرده و آقای مرکبی چرا باید از بین این همه کتاب این یکی رو برای ترجمه انتخاب کرده باشه؟ برام عجیب بود کلا همه چی تا یواش یواش اواخر سخنرانیا همه چی روشن و واضح شد برام.

خیلی خلاصه اگه بخوام بگم موضوع اصلی این سلسله سخنرانی اخباریه که تحت عنوان نشانه‌ها و علائم ظهور (یا کلا اخبار آینده) مطرحند. یه بررسی روی منشا و منبع و ماهیتشون می‌شه و بعد تمرکز می‌ره سر این که رفتار ما در قبالشون باید چی باشه و اگه اینطور نباشه چه مفاسدی به دنبال داره و...

تا آخرای کتاب با خودم می‌گفتم آخه برای چی یه آدمی در این سطح و با این تریبون داره همچین بحثی رو مطرح می‌کنه: سطح بحث چندان بالا نیست؛ نیازی به نبوغ و نوآوری علمی خاصی نداره؛ هیچ ربط واضح و مستقیمی به جایگاه سید نداره و گفتنشون از یه ملای منبری ساده که کارش تبلیغ صرفه هم بر میاد. منتها ظاهرا سید بیشتر از من می‌فهمه. این حرفای به ظاهر ساده باید زده بشن. باید از وسیع‌ترین تریبون‌ها گفته بشن. باید از زبون موثرترین آدما شنیده بشن. می‌خواهید بدونید اگه این اتفاق نیفته چه بلایی سر یه جامعه میاد؟ یه نگاه به اختلافایی که اوایل دهه ۹۰ پیش اومد بندازید و بگردید دنبال ریشه‌هاش. مرور کنید تموم ضررهایی رو که همین مسئله ساده و بی اهمیت به جامعه‌مون زد. به زلزله عظیمی که پیش اومد و شکاف‌های عظیمی که ایجاد شده و حالا حالا هم ترمیم نمی‌شه فکر کنید تا بفهمید چرا این صحبتا باید به صریح‌ترین شکل ممکن زده می‌شد.