یادداشت زهرا

        کتاب رو در ماه رمضان و همراه حلقه مبنا مطالعه کردم، فضای معنوی این ماه کمک کرد تا بتونم بیشتر با این کتاب و شخصیت جذاب سید علی آقای قاضی همراه بشم، معنویت و اتصال بی وقفه با خدا در سراسر کتاب جریان داشت و جلوه ی جدیدی از توحید رو به رخ من کشید، با خوندن این کتاب متوجه شدم چه قدر سقف آرزوهام کوتاهه و انسان به عنوان اشرف مخلوقات تا کجا میتونه به سمت آسمان صعود کنه و برسه به نقطه ای که هدف خلقت انسان محقق بشه.  تا قبل از خوندن این کتاب هیچ وقت به ذهنم نمیرسید به جز ائمه اطهار (ع) کسی بتونه پا در این راه بگذاره و به چنین مقاماتی برسه.
از طرفی همیشه از فضای ادبیات عرفانی خودم رو دور نگه میداشتم چرا که هیچ منبعی نداشتم که بتونم خط باریک بین عرفان اصیل اسلامی و صوفی گری رو تشخیص بدم. همیشه کتاب های مرتبط با این حوزه انقدر سطحشون بالا و سنگین بود که اصلا جرئت نمیکردم سراغشون برم اما محمد هادی اصفهانی تونست در قالب این کتاب علاوه بر معرفی چهره سید علی آقای قاضی، اندکی من رو با عرفان اسلامی آشنا کنه و اهمیت و جذابیت این مسیر رو به من نشون بده. نوع روایت گری نویسنده هم مورد پسندم بود و با وجود این که از منظر فرم قطعا میتونست کتاب قوی تری باشه اما شیوه نویسندگی به گونه ای بود که اصلا مطالعه کتاب 600 صفحه ای برام خسته کننده نبود. جا داره به نویسنده خسته نباشید و دستمریزاد گفت و ان شاالله با نظر خود آقای قاضی این مسیر رو با قوت بیشتری ادامه بدن.