یادداشت سَمی

        کتاب آرزوی بزرگ یک ابر کوچک
چیزی که تو مدارس خیلی باب هست از زمان‌های قدیم و حتی الان بیشتر، مسخره کردن بچه‌ها توسط همکلاسی‌هاشونه، البته قدیم‌ترا یه طرف مظلوم‌تر بود و معمولا چیزی نمیگفت و یا نهایتا به معلمش شکایت و گله میکرد و با یه معذرت‌خواهی ساده قضیه حل میشد. ولی با توجه به اینکه در زمان حال اصولا طرف مظلومی وجود نداره و دو طرف کاملا توانایی این رو دارند که از خجالت هم در بیان، نقش معلم چندان پررنگ نیست... نهایتا تنها کاری که میتونه انجام بده اینه که با خواندن این مدل کتاب‌ها، حداقل بچه‌ها رو نسبت به خاص بودن خصوصیات ظاهریشون آگاه کنه و این‌که آدم‌ها خصوصیات ظاهری متفاوتی دارند و این قانون زیبایی طبیعت هست، رو عادی‌سازی کنه، تا بچه‌ها بهش آگاه بشن....