یادداشت سارا ایمانی

        چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم همون کتابیه که باهاش می‌فهمی پشت زندگی ساده‌ی روزمره چه‌قدر حس و دلتنگی قایم شده.
 کلاریس برای من نماد همه‌ی زن‌هایی‌یه که ساکتن اما هزار تا حرف تو دلشونه. 
زویا پیرزاد جوری نوشته که آدم حس می‌کنه بعضی وقتا خاموش کردن چراغ خونه، یعنی خاموش کردن یه تیکه از دل… تا فقط بتونی نفس بکشی.