یادداشت خانوم‌شکلات!

        همه ما ادم ها توی این دنیا مسافریم .
اره ویل تو درست میگی ، و چقدر ما احمقانه و بد داریم این زندگی رو میگذرونیم و به جای استفاده از تک تک لحظات به خودمون سخت میگیریم و از یه سری لذت ها و کارا و فلان محروم میکنیم :)
این کتاب مث توصیفاتی که ازش شنیدم نتونست منو به گریه شدید بندازه اما چند قطره اشک رو چرا !
عشق بین ویل و استلا واقعا زیبا بود و تلاش و جنگیدن برای زندگی ، لبخند و امید و امید و امید :))
این کتاب یه بار دیگه بهم یاد آوری کرد که قدر زندگی رو بدونم
قدر شرایط و موقعیت و حالم رو 
چیزایی که میتونم ازشون استفاده کنم و خیلی چیزای دیگه 
بهم فهموند تا دیر نشده باید زندگی رو زندگی کنم  
وگرنه به قول استلا تا حواسم جمع بشه که قراره تموم بشه 👨🏿‍🦯 .
و در آخرم عمیقا دلم توی زندگی یه پو و اَبی خواست و امیدوارم یه روزی یه دونه ابی پیدا کنم^^

زندگی رو اونقدرام نباید سخت گرفت دیگه نه ؟پس بیا زندگی رو زندگی کنیم و قدر لحظه و فرصت ها رو بدونیم و لبخند بزنیم :) !