یادداشت عطیه عیاردولابی

        ریاح برای کسایی خوبه که حوصله تاریخ خوندن و کتاب‌ها و برنامه‌های مستند جدی رو ندارن چون در قالب یه داستان کمابیش تمثیلی ماجرای ورود و نفوذ صهیونیست‌ها به فلسطین رو توضیح داده. از این جهت کار قابل ستایشی بود اما از جهت داستانی می‌تونست بهتر باشه. داستان دو قسمت داره. یکی از زبان دکتری ایرانی که مشغول تحقیق درباره فلسطینه و برای جنگ هم اونجا حضور داره و دیگری از زبان مردی فلسطینی که خاطرات ۱۶ سالگیش در سال ۱۹۴۱ رو نوشته و دفترش الان دست اون دکتره. در واقع دکتر مقدمه‌ای است برای رسیدن ما به اون دفترچه.
اون قسمت‌های دکتر انگار شتابزده بودند و برای خود نویسنده هم از مقدمه و دستاویز شروع حرف اصلی فراتر نرفتن. نمیگم اگه نبود فرقی نداشت اما می‌تونست قوی‌تر باشه.

کتاب رو توصیه می‌کنم؟ بله به خصوص برای نوجوون‌ها و همچنین هرکسی که میگه فلسطینیا خودشون زمیناشون رو فروختن و بعد زدن زیرش.