یادداشت احسان رضایی

شاید به نعمت سلامتی زمانی اهمییت میدهیم که خدایی ناکرده مشکلی برایمان پیش بیاید ؛آنجاست که همه با اتفاق نظر می گوییم هیچ نعمتی بالاتر از سلامتی نیست حتی پول و مقام و جایگاهی که از صبح تا شب برای رسیدن به آن ها چه ها که نمیکنیم .

اما تا به حال چقدر به نعمت فکرد کردن اهمییت داده ایم و باید چه اتفاقی برایمان پیش بیاید که به این نتیجه برسیم که بعد از سلامتی بازهم پول و مقام و جایگاه و ..هیچ مهم نیستند بلکه این قوه فکر است که برای ما باعث بوجود آمدن و بهتر استفاده کردن از نعمات الهی میشود .

قطعا امروز غریب ترین نعمت خداوند همین فکر کردن و قوه فکر و خیال است.

البته که تمام سعی استکبارگران دنیا این است که ما فکر نکنیم و الحق والانصاف با آوردن فضای مجازی لجن به زندگی هایمان تا حد زیادی موفق هم شده اند و ما انسان های مدعی هم خیلی راحت پاپس کشیده ایم و مغز و فکر خود را بازیچه دست آن ها کرده ایم .

بیایید از خود سوالی بپرسیم که چند وقت است عمیق فکر نمیکنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

و یا اینکه اصلا میتوانیم بر روی موضوعی بدون رفتن به سراغ اینترنت عمیق شویم و به نتیجه دلخواه برسیم ؟؟؟؟