یادداشت مریم پیروی

        این هم از این؛ بعد از سال‌ها، یک کتاب جنایی خواندم!
تعریف خانم کریستی را فقط شنیده بودم و همیشه برایم سوال بود برنده‌ی ماجرا کانن دویل است یا او. حالا یک طرف مبارزه را خوانده‌ام و وقتش است یک کتاب هم از آقای کانن دویل گیر بیاورم و مبارزه را تکمیل کنم و بالاخره به سوال همیشگی‌ام پاسخ بدهم.
اینکه در آن زمان یک خانم بتواند چنین ماجرایی را بسازد و بنویسد، اینقدر روی شخصیت‌ها و ملیتشان تسلط داشته باشد، برایم عجیب بود و واقعا پایان‌بندی هم شگفت‌زده‌ام کرد. اما از آن هم مهم‌تر، برایم این مسئله بود که چرا هیچ‌وقت در ادبیات آکادمیک به داستان‌های جنایی و پلیسی نمی‌پردازیم و به تکنیک‌هایشان فکر نمی‌کنیم. به این هم فکر کردم که چرا یک کارآگاه داستانی قوی مثل پوآرو و شرلوک در ایران نساخته‌ایم و مجموعه کتاب برایش ننوشته‌ایم. مثل هر کتاب خوب دیگری، دری به سوال‌های جدید برایم باز کرده است!