یادداشت °•zari•°
1402/8/29
3.9
43
من خیلی با نثر و قلم جلال آل احمد، آشنا نبودم؛چون تنها کتابی که ازش خونده بودم،سرگذشت کندوها بود که از اون هم خیلی خوشم نیومد و زیاد تمایل نداشتم کتاباش رو بخونم اما چیزهایی که از اول در این کتاب جذبم کرد: یک جزئی نگری جلال بود.که تمام دیده ها و شنیده هاش رو مو به مو و جزبه جز توضیح داده بود که بسیار عجیب و جالب بود دو نقدهای تند و تیز جلال در مورد مشکلات و سو استفاده ها در عربستان سعودی که به قول وی:مسائل بسیار است:) و سه ته مایه های طنز رو می شد از متن کشید بیرون که دوست داشتم در کل تجربه ی شیرینی بود برام.با جست و جو فهمیدم که جلال،سفرنامه های دیگه ای هم داره که ان شاءالله اونهارو هم میخونم/گوش میدم پ.ن:کتاب رو با صدای زیبای<<مجید عسگری>>در ایران صدا گوش دادم
16
(0/1000)
نظرات
1402/9/2
من خیلی دوس دارم این خسی در میقات رو بخونم، اما در مورد کتابهای دیگه جلال چندان جذب نشدم، یعنی نتونستم با قلمش ارتباط خوبی بگیرم.
1
0
°•zari•°
1402/9/2
0