یادداشت ابوالفضل جامی

        
 سعادت زناشویی | لئو تولستوی
«سعادت زناشویی» نه درباره خوشبختی است، نه حتی درباره عشق به‌معنای رایجش. داستان دختری است که با خیال‌های شیرینِ عاشقانه وارد یک زندگی مشترک می‌شود، اما در مسیر بزرگ‌سالی و بلوغ عاطفی‌اش، درمی‌یابد که عشق فقط شور نیست؛ تحمل است، تفاوت است، گاهی حتی تنهایی در کنار دیگری‌ست.

تولستوی در این داستان، نه شعار می‌دهد و نه نصیحت می‌کند؛ فقط آینه‌ای روبه‌روی ما می‌گذارد. آینه‌ای که نشان می‌دهد چطور خیالِ «همیشه خوشبخت بودن» می‌تواند ما را از دیدن واقعیتِ پیچیده و انسانی یک رابطه محروم کند.
این داستان بیش از آنکه درباره‌ی زناشویی باشد، درباره‌ی شناخت خود است. درباره‌ی فاصله‌ای که میان تصورات ما و واقعیت شکل می‌گیرد.

 اگر فکر می‌کنید عشق کافی‌ست، این کتاب را بخوانید. شاید نظرتان عوض شد...