یادداشت ALL ABOUT SHIN

        بازی‌های میراث از اون کتاب‌هایی بود که نمی‌تونستم دقیقاً تصمیم بگیرم دوستش دارم یا نه. از یه طرف، ایده‌ی کلی داستان برام جذاب بود؛ دختری که از یه زندگی معمولی و سخت، ناگهان وارد دنیای پر از رمز و راز و ثروت یه خانواده‌ی عجیب‌وغریب می‌شه. این ایده یادآور خیلی از داستان‌های کلاسیکه، مثل ربکا، جایی که شخصیت اصلی وارد یه دنیای ناشناخته و پر از راز می‌شه. ولی از طرف دیگه، نیمه‌ی اول کتاب برام کشش چندانی نداشت. داستان به‌آرومی پیش می‌رفت، شخصیت‌ها هنوز شکل نگرفته بودن و حس می‌کردم کمی کلیشه‌ایه. شاید اگه شروع بهتری داشت، راحت‌تر با فضا ارتباط برقرار می‌کردم.

با این حال، از یه جایی به بعد، همه‌چیز تغییر کرد. وقتی معماهای توماس هاوثورن کم‌کم خودشون رو نشون دادن، داستان جذاب‌تر شد و اون حس هیجان و کنجکاوی که دنبالش بودم، بالاخره سراغم اومد. از اونجایی که عاشق داستان‌هایی با پیچش‌های غیرمنتظره‌ام، این بخش از کتاب حسابی برام جذاب بود. بازی‌های فکری، رازهای خانوادگی و اون رقابت نامحسوسی که بین شخصیت‌ها وجود داشت، باعث شد دیگه نتونم کتاب رو کنار بذارم. چیزی که بیشتر از همه دوست داشتم، این بود که پایان کتاب دقیقاً همون‌جایی تموم شد که خواننده رو وادار می‌کنه بره سراغ جلد بعدی، بدون اینکه حس کنه داستان ناقص مونده. این کار رو نویسنده خیلی هوشمندانه انجام داده بود.

با این حال، به نظرم کتاب می‌تونست شروع بهتری داشته باشه و بعضی از شخصیت‌ها هم عمیق‌تر پرداخته بشن. گاهی حس می‌کردم بعضی کاراکترها فقط برای پیش بردن داستان حضور دارن و شخصیتی فراتر از نقش مشخص‌شده‌شون ندارن. با این وجود، دنیای هاوثورن و بازی‌های پیچیده‌ای که توش اتفاق می‌افتاد، کاملاً این ضعف‌ها رو جبران می‌کرد. در مجموع، بازی‌های میراث یه کتاب سرگرم‌کننده و پر از رمز و رازه که اگه طرفدار داستان‌های معمایی با فضایی کمی نوجوانانه باشین، احتمالاً ازش لذت می‌برین. من بهش ۴ از ۵ می‌دم، چون هرچند نیمه‌ی اولش برام کشش زیادی نداشت، ولی نیمه‌ی دومش کاملاً ارزشش رو جبران کرد.