یادداشت آنی از آن سوی تپه ها:)

        یار و همدم من در روز هایی که اخبار جنگ من رو افسرده و ناامید در گوشه اتاق گیر انداخته بود.
این دومین کتابی هست که از خالد حسینی میخونم و تحسین برانگیزه که به این خوبی به مسئله حقوق و جایگاه زنان در جامعه افغانستان از سال ۱۹۷۰ به بعد پرداخته شده.
جزء کتاب هایی شد که بعد از بستنش، دلتنگی و رغبت زیادی برای خوندن و همراه شدن دوباره با شخصیت ها داشتم و قطعا پیشنهادش میکنم. درست همونطوری که میگن "کاش حافظه‌ام پاک بشه و دوباره بخونمش" :))
 روایت تلخی از ایثار، جامعه مردسالاری، عشق و جایگاه زنان در چنین جامعه بود و درست مثل بادبادک باز، اولین کتابی که از خالد حسینی خوندم، ازش لذت بردم.

پ.ن: اضافه کنم که داشتن یه پلی‌لیست کوچک برای این کتاب، تو  بیشتر دلپذیر کردن روند مطالعه، بی تاثیر نبود. 
"theme song" این کتاب : Labour — Paris Paloma