یادداشت گاهی متین
1403/02/31
3.4
2
![یکی از بهت](https://s3.ir-thr-at1.arvanstorage.com/top-readers-publishers/reviews/ab6b2b5d-63ee-476d-af7e-59ab70c24c11.jpg)
یکی از بهترین آثار ایرانیای بود که تا حالا خوندم. شخصیت های مختلف، وصل شدن اول به آخر داستان، جمله بندی و کلمات خوب، قابل باور بودن داستان، داستان های کوتاه در دل داستانی بلند، وقایع فرهنگی و تاریخی مختلف، نشون دادن داستان از دوزاویه و جنسیت مختلف و ... کتابی بود که اکثرش رو داخل پادگان خوندم و دوست داشتم مدام ادامه بدمش ( حتی موقع خوندن برمیگشتم و صفحات قبل رو مرور میکردم). دوستش داشتم و به نظرم حتی در سطح و سبک "نام من سرخ" اورهان پاموک بود.
20
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.