یادداشت نرجس درزاده

        کتاب خوبی بود . بهرام صادقی در بعضی داستان ها فضاهای شلوغی رو توصیف می کرد  که در آن ها یک چیز واحد وجود داشت و اون هم پوچی و بیهوده گی دنیای مادی بود .دیالوگ ها روان و خوب بودند و شخصیت ها به خوبی ساخته شده بودند . شاید چون همون طور که کیوان طهماسبیان نوشته این علاقه به سینما باعث ایجاد این فضا و یکدستی دیالوگ ها شده . در کل داستان ها خوب بودند اما منو به اون نهایت و تکامل ی که از داستان کوتاه انتظار داشتم نرسوندند .....