یادداشت سید امید حسینی

        سلام 
ژانر وحشت ژانر مورد علاقه‌ی من نیست اما باز این کتاب که از مشهورترین کتاب‌های این ژانر هست رو خوندم و از انتخابم پشیمون نیستم. وحشت ناشناخته‌ی حاکم بر داستان‌ها واقعا به وجود آدم رخنه می‌کنه. هنگام خوندن این داستان‌ها نباید به دنبال پیروزی قهرمان باشید چون قهرمانی وجود نداره بلکه فقط قربانیانی مجنون دیده می‌شوند. 
انسان داستان‌های اچ پی لاوکرفت عاجز و ناتوان است و برای فرار از تاریکی دست به خودکشی می‌زند یا به مواد مخدر و مشروبات الکلی پناه می‌برد. 
داستان‌ها به شدت تاریک هستند. با این حال عطش دانستن ناشناخته‌ها شما رو مجبور به ورق زدن کتاب می‌کنه، حسی که شخصیت‌های داستان‌ها هم اونو دارند و خیلی از اوقات عاقبت خوبی براشون نداره. 
از بین داستان‌ها می‌تونم بگم رنگی از فضا، سلفیس، احضار کطولحو، غریبه و موجود پشت درگاه اونهایی بودند که من خیلی ازشون لذت بردم. 
کتاب به نظرم اصلا مناسب نوجوانان نیست. بیش از حد تاریک و وحشت‌زا هست اما برای بزرگسالان شاید جذاب باشه. 
پیشنهاد می‌کنم اگر به داستان‌های کوتاه ترسناک علاقه دارید به این کتاب یه نگاهی بکنید.