یادداشت مریم علویان

        تکلیف داستان در ایده‌ی معنایی، خیلی روشن نیست. روایت از منفی به مثبت حرکت می‌کند. خرسی کلافه از اذیت‌های کک، باعث به خطرافتادنش می‌شود و بعد که متوجه نتیجه‌ی رفتارش می‌شود، او را نجات می‌دهد (این با این‌که در شخصیت‌پردازی، نکته‌ی مثبتی است، شکلی از هوشیار نبودن نسبت به رفتار خود را دارد که برای بررسی دلیلش که کلافگی خرسی است، باید با کودک گفت‌و‌گو شود)، بعد از این با هم به صلح می‌رسند و کک هم دیگر خرسی را نمی‌گزد. (شکل کلاسیک پایلن بسته‌ی رستگار شدن)