یادداشت سید هادی میرمهدی

        آنتون پاولویچ چخوف

یک نویسنده ای که تا چندی پیش و قبل از مطالعه مقدمه این‌کتاب برام نا آشنا بود...
پرکار
دست به قلم
خوش سلیقه
دارای ذهن فعال و پر از جولان
در مدت زمان کوتاه بیش از ۵۰۰ اثر از خود به یادگار گذاشته که می‌توان چنین ادعا کرد

"چخوف،شاهکار ادبیات روس است"
داستانهای کوتاه او با قلم زیبا و دلنشین همراه با صورت گری های ادبی 
بر کاغذ خوش رقصی کرده است.

در مورد محتوا باید گفت
تا نیمه های جلد اول 
موضوع حاکم بر کتاب #خیانت است 
و از حدود ۲۲۰ به بعد کمی مزه داستان ها تغییر می‌کند اما باز به همان سمت و سو برگشت می‌کند.
انگار چخوف از موضوع خیانت در جامعه اطراف خودش رنج می برده که این چنین با قلمفرسایی در باب موضوع خیانت در قالب داستان به یک منتقد جدی این موضوع تبدیل گشته است.
#شراب ، مهمانی های شبانه ، خیانت ، عدم پایستگی در زندگی افراد
ظلم قدرتمندان 
مردم زیر ستم 
و از این قبیل الفاظ و کلیشه ها 
رنگ و بوی داستان ها را کمی سیاسی نموده است.
حرف بسیار است
واقعا در باب این کتاب می‌توان دورهمی ها برگزار کرد و به نقد پرداخت.
برای من #طلبه هم فضای انتقاد جدی به محتوای داستان های چخوف بسیار باز و گسترده است.

اگر حوصله دارید حتما کتاب را بخوانید 
آروم و قرار را از من‌گرفت تا تموم شد.
چون در ایام‌تبلیغی #ماه_مبارک_رمضان هستم تنها یک جلد از مجموعه ده جلدی را با خودم همراه آوردم و گرنه قطعا مشغول خواندن جلد دوم می شدم.