یادداشت سمیه علی اکبر پور

        به نظرم از هر جهت که بخوایم نگاه کنیم اثر درجه یکیه
اینکه طنز کتاب بر اساس سوءتفاهمه، چیزی که تو این سالها دیدم که تو مجموعه های طنز اپیزودیک زیاد استفاده شده و این نشون دهنده خلاقیت گوگول هست.
این نکته هم خیلی برام جالب بود و توجهم رو جلب کرد که نمایشنامه دقیقا همون جایی تموم شد که شروع شده بود.
و اینکه اصلا کمدی کتاب سطحی و لوده نیست  .بخش ابتدایی کتاب که دارن دونه به دونه در مورد مشکلاتی که در نحوه اداره شهرشون وجود داره حرف میزنن که کاملا قهقهه میگیره . جملاتی که اصولا برای توجیه اشتباهاتشون به کار میبرن خیلی خوبه و وقتی به زمان نوشتن کتاب فکر میکنم به نظرم اون موقع خندوندن کار راحت تری بوده ولی با این وجود گوگول همچین طنز درستی رو به کار برده.
طرف بوی ودکا میداده میگفته برای اینه که وقتی بچه بودم لله م انداختتم زمین از اون به بعد بوی ودکا گرفتم😂