یادداشت مصطفا جواهری

اتاق افسران
        «ویل پیش از اینکه جواب بدهد مدتی طولانی ساکت ماند و بعد گفت:
_باید شادی و نشاط را به این جوان‌ها یاد بدهیم.»

کتاب با جملات بالا تمام می‌شود و همین جملات_که بسیار دقیق و موجز است_ کافی است برای اینکه این کتاب را به کسی توصیه نکنم.
شاید روزگاری رمانی که ضدجنگ و فقط ضدجنگ است خواهان داشته و یا حتا نیاز جوامع جنگ‌زده یا جنگجو بوده باشد ولی الان دیگر مضحک شده. «ضدجنگ»‌بودن از مضمون جدا شده و تبدیل به فرم شده. فرمی برای بیان نگاهی سانتی‌مانتال و اینکه «واووو! من چقدر طرفدار صلح و انسان‌دوستی‌ام!»
حتما دیگر سراغ رمانی که فقط و فقط ضدجنگ است و حرف دیگری برای گفتن ندارد، نمی‌روم.

مهم‌ترین ارزش کتاب، ترجمهٔ درخشان پرویز شهدی است.
وگرنه که جنگ را اگر فرانسویان روایت کنند، آلمان‌ها کثافتند و اگر آلمان‌ها روایت کنند، بریتانیا و باقی متفقین، عوضی!

جنگ بدون معنا، در هر صورتی کثیف است. چه این‌طرف و چه آن‌طرف!
      
10

14

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.