یادداشت سبا بخشوری

        به نظر می‌رسد داستایفسکی به دنبال ترسیم یک انسان ایده آل است. شاهزاده میشکین تمام ویژگی‌های کامل یک انسان را دارد. او صادق و صریح است. بر خلاف بقیه اعضا طبقه بالای جامعه، میشکین هیچ‌وقت با هدف کسب منفعت یا حفظ ظاهر احساسات خود را پنهان نمی‌کند. شاهزاده همیشه هرچه در ذهنش هست را بدون توجه به ملاحظه‌های اجتماعی بر زبان می‌آورد. میشکین هم چنین شخصیت بسیار صبوری دارد. بر خلاف بقیه شخصیت‌ها (مثل گانیا که جایگاه و اعتبار خودش را مهم‌تر از هر چیز دیگری می‌داند یا ناستازیا که به سرافکندگی خودش بیش از شادی میشکین توجه می‌کند و یا هیپولیت که تا یک سخنرانی به یاد ماندنی ایراد نکند نمی‌تواند با مرگ کنار بیاید)، میشکین توجهی به خودش ندارد. او هم فروتن است هم بخشنده و مهربان. این ویژگی‌های به ظاهر بی‌نقص در تضاد دنیای فاسد اطراف او قرار دارند.

از متن کتاب :
هنگام کاشتن دانه‌های خوبی و انجام کارهای نیک بخشی از شخصیت خود را می‌بخشید و بخشی از شخصیت دیگری را می‌پذیرید، این پیوند دو جانبه است و اگر بیشتر دقت کنید آگاهی‌هایی بدست می‌آورید، و به کشفیات غیرمنتظره‌ای به عنوان پاداش دست خواهید یافت. از کجا می‌دانید که در آینده چه نقشی در سرنوشت بشریت خواهید داشت؟ دانه‌ای که با این کار نیک افشانده‌اید و فکری که رواج داده‌اید تمام جهان را در برخواهد گرفت کسی که آن را از شما گرفته به دیگری منتقل می‌سازد و شما به جائی می‌رسید که اندیشه‌ای قوی را برای بشریت باقی می‌گذارید