یادداشت سعید بیگی

        نثر این کتاب (حلقۀ سوم انسان 250 ساله)، هم خوب و روان و خوش‌خوان است. صد البته، اگر کتاب نوشتۀ خودِ ایشان بود و از نوار پیاده نمی‌شد، بسیار بهتر و خواندنی‌تر می‌شد. بگذریم.

* نوشتۀ پشتِ جلدِ کتاب: «امام دارای دو بال است: یک بال، بال فکری؛ یک بال، بال سیاسی.
امام با یک دست مکتب را تبیین می‌کند، با دست دیگر زمام جامعۀ اسلامی را در دست می‌گیرد و به سوی هدف پیش می‌برد.
پیغمبر فرموده این کسانی که امام هستند و این دو وظیفه به آنها محوّل شده، دوازده نفرند. 20/11/1351»

* عناوین بخش‌های اصلی کتاب به این شرح است:
ـ اشاره 
ـ مقدمات (که خود شامل 7 زیرعنوان و شرح مبسوط آنها است)

ـ فصل اول : دوران اول امامت «سکوت و همکاری» (که خود شامل 10 زیرعنوان و شرح مبسوط آنها است)

ـ فصل دوم : دوران دوم امامت «اقتدار همراه با مظلومیت» (که خود شامل 19 زیرعنوان و شرح مبسوط آنها است)

ـ فصل سوم : دوران سوم امامت «تلاش سازندۀ کوتاه‌مدت» (که خود شامل 15 زیرعنوان و شرح مبسوط آنها است)

ـ فصل چهارم : دوران چهارم امامت «تلاش سازندۀ بلندمدت» (که خود شامل 25 زیرعنوان و شرح مبسوط آنها است)

* ضمائم : که خود شامل 4 مورد به ترتیب: 
الف. پی‌نوشت‌ها     
ب. نمودار وقایع چهار دورۀ امامت     
ج. نقشه‌ها     
د. منابع پاورقی و پی‌نوشت‌ها است.

همان‌گونه که پیشتر گفتیم؛ در این مجموعه کتاب (حلقه‌های سه‌گانۀ انسان 250 ساله)، نویسنده با نگاهی تحلیلی، به بررسی بخش‌های مهم زندگی ائمۀ معصومین علیهم‌السلام پرداخته و نکات مهم و اساسی، در ارتباط با زندگی سیاسی و اجتماعی آنان را جستجو نموده و این نکات جالب، مهم و جذاب را فراروی خوانندگان علاقه‌مند به این مباحث نهاده است که هم تازه و نو است و هم مُتقَن و مُدَلَّل.

مطالب این کتاب نسبت به حلقۀ دوم؛ مفصل‌‌تر، متنوع‌تر و مشروح‌تر است و همان خط حلقۀ دوم، در این کتاب هم دنبال شده است.

نویسندهٔ محترم هر جا که مطلب روشن است و با ذکر آیه و روایت اثبات می‌شود؛ بدون توضیح اضافی مطلب را بیان کرده و جایی که مطلب کاملا روشن نیست، آن را توضیح داده‌اند و دلایل برداشت شخصی خودشان از این موضوع را هم روشن نموده‌اند و اصراری بر پذیرش بی چون و چرای خواننده ندارند و خواننده را به مطالعۀ دقیق‌تر و عمیق‌تر با مراجعه به منابع معتبر دیگر توصیه نموده‌اند.

حجم فراوان کتاب در حدود 900 صفحه؛ ابتدا انسان را مردد می‌کند که آیا همان حلقۀ دوم در رساندن منظور نویسنده کافی نیست؟ اما وقتی کتاب را مطالعه می‌کنی و به پایان کتاب می‌رسی، متوجه می‌شوی که موضوع کلی همان است، اما بیان نویسنده و اشاراتش به آیات و روایات و استفادۀ از منابع معتبر، بسیار متنوع‌تر، مفصل‌تر و دقیق‌تر است.

برخی از نویسندگان دوران‌های گذشته؛ تصاویری غیرواقعی از برخی ائمۀ معصومین علیهم‌السلام، برای مخاطبان به نمایش گذاشته‌اند که با واقعیت امر، فرسنگ‌ها فاصله دارد. 

پرسش این جاست که اگر چنین است؛ چرا حکومت‌های جبار زمانه ـ از امویان و عباسیان ـ در طول عمر شریف ائمه علیهم‌السلام، یک روز دست از سر این بزرگان برنداشته‌اند و تا پای شهادتِ این بزرگان پیش رفته و تمامی آنان را به شهادت رسانده‌اند؟

اگر تنها کمی دقت‌نظر داشته باشیم، از خلال صفحات تاریخ و روایات راویانی که اتفاقا منتسب به دستگاه خلافت هم بوده‌اند، می‌توانیم برگه‌هایی زرّین از شجاعت، قدرت و مقاومت ائمه علیهم‌السلام در برابر خلیفه و دستگاه حکومت ستمگر زمانه به دست آوریم.

باز هم توصیۀ دوستانۀ من به کسانی که می‌خواهند، کتابی در رابطه با ائمه علیهم‌السلام بنویسند؛ آن است که حتما این مجموعه کتاب‌ها را به عنوان یک منبع مهم و ارزشمند و کاربردی، در کنار سایر منابع، در نظر داشته باشند. هم‌چنین تمام علاقه‌مندان به اهل‌بیت علیهم‌السلام را به خواندن این کتاب خواندنی و فوق‌العاده دعوت می‌کنم.