یادداشت Soli

        قشنگ بود. حسش رو دوست داشتم و مخصوصا شخصیت‌پردازی‌ش خیلی به دلم نشست. یه جوری بود که شخصیت‌های نسبتا فرعی مثل اون خانم لهستانی یا شوهرش هم برام زنده و نزدیک بودن. از لئون و اُما اِتا که اصلا نگم، خیلی باحال بودن این دو نفر.
کتاب کوتاه و آرومی بود. جوری نبود که اتفاق خیلی خاصی توش بیفته یا همچین چیزی، فقط دوست داشتی یه مدت کنار این شخصیت‌ها راه بری تا زمان کنار هم بودنتون به پایان برسه.
تنها چیزی که درکش یه کم برام سخت بود، اون قضیه خواب بود. زیاد به نظرم منطقی نیومد. شاید باید بیشتر بهش فکر کنم یا با کسی که از این چیزا سر در میاره درموردش صحبت کنم.
به هر حال، تجربه‌ی خوبی بود.