یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

دوشیزه جولی
        خواندن از استریندبرگ همچنان برایم دشوار است. مخصوصاً که واقعاً با زنان میانه‌ی خوبی ندارد انگار. اما در این نمایشنامه انگار کمی هم به مسائلی همچون اختلافات طبقاتی پرداخته بود و همین که تمام تمرکزش روی زنان نبود کمی خواندنش را قابل‌تحمل‌تر می‌کرد. اما از لحاظ ساختاری برایم جالب است که استریندبرگ دارد تلاش می‌کند تئاتر مینیمال‌تری را ارائه بدهد و ساختار این نمایشنامه‌ هم تک‌پرده‌ای بود و تعداد کاراکترها هم کمتر.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.