یادداشت زینب سادات طباطبایی

        وقتی تصویرها شما را مبهوت می‌کنند، چاره ای ندارید جز اینکه به تماشای قصه ها بروید. کتاب را که باز میکنید،  زخم شیر را نمی‌خوانید، بلکه می‌بینید. جدا از اینکه چقدر داستان‌ها را بپسندید و یا دوستشان داشته باشید، شما در قصه ها نفس می‌کشید،  با آنها چند صباحی زندگی می‌کنید. حتی شاید برای چند ساعت. از لطیف بیزار می‌شوید،  صدای نی کَرم حالتان را شرجی می‌کند، عاشق ننه یدول می‌شوید. در یک کلام چه خوشتان بیاید و چه بدتان بیاید ، صمد طاهری شما را دنبال خودش می‌کشد. حتی وقتی نمی‌خواهید با او همراه شوید و قاطی دنیای تاریک شخصیت هایش شوید، مجبورید قصه  نامردی خسرو را تا انتها بشنوید.
اگر دنبال داستان‌های جذاب و نفس‌گیر هستید و لزوما پایان خوش برایتان مهم نیست، زخم شیر را بخوانید.