یادداشت

        این کتاب خیلی به من کمک کرد توی روراست‌تر شدن با خودم.
تو یک جمله بخوام بگم کتاب چی می‌گه اینه که می‌گه تو گاهی وقت‌ها یک ویژگی رو تو خودت نمی‌بینی، اما همون ویژگی رو تو دیگران به طرز بزرگ‌نمایی شده‌ای می‌بینی و اذیت می‌شی. 
مثال خود کتاب دروغه. می‌گه اگر تو دروغ بگی اما خودت آگاه نباشی به این دروغگو بودن (مثلن با توجیه این‌که این که گفتم دروغ نبود شوخی بود، یا دروغ کوچیک که دروغ نیست و...) احتمالن از دروغ‌های دیگران خیلی عصبانی می‌شی.
پس برای شناخت این بخش از وجود که آگاه نیستی و بهش می‌گه «نیمه‌ی تاریک وجود»، از ارتباط با دیگران استفاده کن. هر جا دیدی چیزی بیرون داره اذیتت می‌کنه شک کن که شاید چون در درون خودت هم همون ویژگی هست داری اذیت می‌شی.

یکی از تمرین‌هاش این بود که می‌گفت یه لیستی از ویژگی‌های منفی رو جلوی آینه به خودت بگو. بعضی‌هاش برات مهم نیست، بعضی‌هاش ناراحتت می‌کنه. اونایی که ناراحتت می‌کنه رو سعی کن بررسی کنی.