یادداشت آرتا

        مهم! این یادداشت رو کسی می‌نویسه که مخاطب ژانر رومنس نیست و پس از مدت‌ها به کتابی از این ژانر فرصت داده.

من، مثل خیلی‌های دیگه، کتاب "آلیس در سرزمین عجایب" رو پس از تماشای فیلم‌های تیم‌ برتون خوندم. درحالی‌که انتظار یک کتاب آسان‌خوان داشتم که بیشتر با ژانر کودک تناسب داره، با کتابی روبه‌رو شدم که سمبولیسم اون رو بسیار فلسفی و شایان تأمل می‌دونستم.

این کتاب، که جریان‌هاش در دنیای لوییس کرول شکل می‌گیرن، بیشتر از اینکه یک "بازنویسی" باشه یک "فن‌فیکشنه"؛ که از نظر من نمادگذاری‌های بی‌نظیر لوییس کرول رو نداشت، اما اکسپرسیونیسم و بزرگنمایی و زرق‌وبرقِ تیم برتون رو به‌زیبایی دراوورده.

با وجود اینکه مخاطب ژانرش نبودم و شخصیت‌پردازی کتاب رو اون‌چنان قوی نمی‌دونم، باید اعتراف کنم موفق بود من رو با احساسات قهرمان‌ها همراه کنه و از خوندنش لذت بردم.