یادداشت ساناز پرچمی کاویانی

        رمان « بادام » 📖
❌این یک رمان نوجوان نیست❌
۱- رمان با ماجرای خشونت‌آمیز یک قتل عام در مقابل چشمان پسری ۱۶ ساله به‌نام «سون‌یون‌جه» که از اختلالی مادرزادی با عنوان «الکسیتایمیا یا به عبارتی ساده‌تر ، عدم توانایی در شناسایی و بیان احساسات » رنج می‌برد، آغاز می‌شود.
داستان از زبان پسر بچه روایت می‌شود و در این فصل مخاطب با شخصیت‌های داستان از جمله مادر و مادربزرگ آشنا میشود . به واسطه لحن شخصیت‌ها ومکالمه‌هایی که  میان مادر و مادربزرگ صورت می‌گیرد ، مخاطب با تصویری واقعی و بدون پرده از آنها روبرو میشود ؛که البته در برخی موارد از عناوینی استفاده شده که به نظر زشت و زننده می‌آید.

۲-در واقع این داستان تقابل خیر و شر است . از طرفی با پسربچه‌ای روبرو هستیم که علی‌رغم نقصی مادرزادی که دارد ؛ بسیار آرام ، مودب و صادق است و از طرفی دیگر جامعه‌ای که «یون‌جه» با آن در ارتباط است ،جامعه‌ای نابهنجار و به شدت خشن .
یون‌جه لحظات زندگی‌اش را با آموزه‌های مادر سپری می‌کند ، بطوریکه بدون حضور مادر نمی‌تواند خطرات احتمالی را درک کند و یا واکنش مناسبی برای رفتارهای دیگران داشته باشد ، اما همین پسربچه بعد از فوت مادربزرگ و به کما رفتن مادر ، به تنهایی با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم کرده و گاهی واکنشهای درستی از او سر میزند ؛ مانند اداره کتابفروشی مادر ،  دیدارها و مراقبت‌هایی که از مادر در بیمارستان  می‌کند و...
۳- «یون‌جه» رفتارهای نابهنجار دیگران(از جمله قضاوت کردن و دروغ گفتن ) را غیرعادی می‌داند و با توجه به تفاوتی که با دیگران دارد ، دائماً مورد تمسخر و آزار و اذیت آنها قرار می‌گیرد . 
نقطه اوج داستان زمانی است که با پسری به نام«گون» آشنا می‌شود.گون همکلاسی اوست و مشکلات اخلاقی بسیار زیادی دارد. موضع گون در ابتدا مانند همه کسانی است که  با آنها روبرو میشود ؛ خشن و عاری از عاطفه ؛ اما به ندرت همه چیز تغییر می‌کند . به نظر می‌رسد که شخصیت پنهانی گون برای دوستان ، جامعه و حتی پدر  ناشناخته است و به دائماً مورد قضاوت آنها قرار می‌گیرد . تلاش گون برای آموزش همدلی به یون‌جه در ابتدا نتیجه‌ای جز پشیمانی برای گون ندارد اما در نهایت منجربه برانگیختن احساساتی متفاوت در یون‌جه می‌شود.
۴- در فصلهای پایانی کتاب  شاهد تغییراتی هستیم که در طول زمان به واسطه حضور مادر ، گون و «دورا» و اتفاقات مرتبط با آنها در او رخ می‌دهد و همچنین بروز تغییراتی مثبت در شخصیت سرکش و خشن «گون» .
کتاب علی‌رغم وجود برخی صحنه‌های خشونت‌آمیز ، آموزه‌های اخلاقی خوبی داشت .

سوال اصلی این است که آیا به راستی نقص مادرزادی «یون‌جه » یک ویژگی منفی محسوب می‌شود؟؟