یادداشت محدثه ز

        علیرضا بدیع شاعرانه و قاعده مند کلاسیک می نویسد!
غالب شعرهاش یه جوریه که بعد از شنیدن یا خوندنشون باید یه لبخند بزنی و بگی آخی!
بسی دوشت داشتنی.
پ.ن: عصر شعری که در کافه بهشت دانشگاه بهشتی برگزار شد، بدیع اعلام کرد، این بیت به طور صحیح اینطور خوانده میشود: 
"هرگز به تو دستم نرسد ماه "بلوندم"
اندوه بزرگیست چه باشی چه نباشی..."