یادداشت faeze borjalizade
1401/3/5
نویسنده همان اکسیر زندگی را یادآوری میکند،زندگی کردن در لحظه؛ شاد بودن جایی که باید شاد بود و غمگین بودن تنها در جایگاه غم ...آنقدر در مشغله های روزمره غرق میشویم که شاد بودن را یادمان میرود و آنجا که میبایست با تمام وجود قهقهه سر دهیم ناگاه خود را گریان میبینیم... صد حیف که داریم زندگی کردن را فراموش می کنیم درست مثل دکتر کوچرانِ داستان.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.