یادداشت فاطمه لیالی

        جومپا لاهیری درباره «بندها» نوشته «عشق کلیدواژه‌‌ی بندهاست، مفهومی که زیر سوال می‌رود، بازتعریف می‌شود، پس زده می‌شود، عزیز می‌شود، بدنام می‌شود.»
در این رمان نه چندان بلند، مفاهیم «خانواده»، «عشق»، «خیانت» و «تعهد» چنان ظریف به بازی گرفته می‌شوند که نتوان درباره کارکرد و آسیبِ هیچ کدامشان قطعی حرفی زد.
تکمیل پازل یک زندگی، با روایت افراد مختلف، شیوه مناسبی بوده که نویسنده برای رمانش انتخاب کرده و به خوبی از پس آن برآمده است و چه پایان درخشانی… 
نقش و تکرار «اشیا» در داستان و بار نمادینشان، زیرکانه بوده و در داستان نشسته است. 
ترجمه امیرمهدی حقیقت عالی‌ست آنقدر که یادتان برود با یک اثر ترجمه مواجهید.

هنگام خواندن کتاب فکر می‌کردم، «زن بودن» گاهی عذاب مطلق است، ولی مگر می‌شود از لذتِ این عذاب، شانه خالی کرد؟