یادداشت مبینا

        وای که تو چقدر قشنگ بودی
پر از احساسات (البته نه خیلی زیاد) کلا مریسا مایر احساساتی نویس نیست...اما هیجان؟بی نهایت. داستان پر از اوج و جوش و خروش بود و هر لحظه باید چشماتو به کتاب میدوختی تا ببینی چی میشه...گاهی توصیفات از حدی که باید میداشتن خارج  میشدن و حوصله رو سر میبردن اما فکر میکنم نیاز بود به حضورشون...آه خدای من کای