یادداشت فاطمه شاهواری

        کتابی که من در دست دارم، چاپ سی‌ام است. نمی‌دونم الان چاپ چندم اومده. آیا اینکه شماره چاپ یک کتاب بالا باشد دلیل خوب بودن آن است؟ خیر قطعا. اما خب بخونم ببینم چیه که این همه ازش می‌گن! 

اولای کتاب نتونستم زیاد باهاش ارتباط برقرار کنم. چون به نظرم لحنش مصنوعی بود و  به دل نمی‌نشست!  انتخاب برخی کلمات، باعث می‌شد لحن کتاب یه جورایی لوس و مصنوعی بشه! الکی ادبی بشه یه جاهایی و... (خیلی وقت بود کتاب ایرانی نخونده بودم اینم بی‌تاثیر نیست.) 


اما فهمیدم این کتاب فارغ از ارزش ادبی‌اش، دلیل محبوبیت و ارزشش به خاطر "صادقانه" بودن آقای باباخانی هست.
کم چیزی نیست 30سال معتاد باشی و ریز به ریز خاطراتت از برداشتن پول دختر کوچیکت تا گرفتار مأمور‌ها شدن و... رو کاملا صادقانه بنویسی!

ایشون آبروی خودشون رو در این کتاب نذر کردن، برای اینکه شاید برای چند نفر نور هدایتی باشه:)

اضافه کنم خیلی کتاب خوش‌خوانی بود، می‌شه در یک روز هم خوند. 

همین. دم شما گرم آقای باباخانی. حتما می‌رم و از نزدیک هم می‌بینمشون، احتمالا خیلی انسان با اخلاصی هستند.