یادداشت عین جوادزاده

        اگه بخوام رک باشم، «موش‌ها و آدم‌ها» یه داستان تلخه که قلب آدمو می‌گیره. جورج و لنی خیلی خوب ساخته شدن، یکی مسئول و فداکار، اون یکی معصوم اما پرقدرت و خطرناک. کتاب کوتاه و ساده‌ست، ولی همین سادگی باعث میشه تراژدی داستان بیشتر حس بشه. دنیاش خیلی واقعی و ملموسه، آدم می‌تونه فقر و تنهایی کارگران رو واقعاً حس کنه. ولی خب، آخرش خیلی تلخه و بعضی آرزوها نیمه‌کاره می‌مونه، ممکنه آدمو ناراحت کنه. اگه دنبال داستان اجتماعی عمیق و شخصیت‌پردازی خوب هستی، عالیه؛ ولی اگه دنبال یه داستان با پایان خوش و سبک هستی، شاید به دل ننشینه.

نمره کلی من: ۴/۵ → داستان جذاب و پر از پیام، اما پایان تلخ و محدودیت کاراکترها می‌تونه برخی رو ناراحت کنه

نمره تک بعدی:

شخصیت‌پردازی: ۵/۵

خط داستان: ۴/۵

پیام اجتماعی: ۵/۵

سرگرمی: ۳/۵

سبک نوشتاری: ۴/۵