یادداشت

        باید بگم انتظارم از نیل سایمون بیشتر از اینا بود. نمی دونم «گمشده در یانکرز» چرا پولیتزر برده به نظرم نسبت به نمایشنامه های دیگه ش مثل «دختر یانکی» و «شایعات» و «کله پوک ها» که این اواخر خوندم چیز زیادی برای عرضه نداره. البته این دلیل نمی شه که آدم دیگه نیل سایمون نخونه چون هر هنرمندی توی کارنامه ش بالاخره یه کاری داره که خیلی چنگی به دل نمی زنه.