یادداشت سبحان ملک محمدی

        آقای قلم؛ سید مرتضای آوینی در این کتاب، غرب را عریان، بدون هیچگونه حجاب و پوشاننده‌ای به مخاطب خود می‌شناساند و توسعه‌ی تکنیک زده‌ی غرب را با همین عنوان بازنمایی می‌کند.
او نه تنها توسعه‌ی نامیده شده از طرف غرب را نفی نمی‌کند بلکه در اثبات آن، مصادیق بسیاری نیز می‌آورد.
اما با دلایل متقن، آن توسعه‌ی خود خوانده‌ی غربی را توسعه‌ای پایدار و موجب بهره‌گیری همه‌‌جانبه‌ی نوع انسان نمی‌داند.
انسان‌محوری تمدن غرب در تمامی جلوه‌های بشری در این کتاب به خوبی رخ می‌نمایاند.
او مثل همیشه در قالب قلمی ناب، چهره‌ی اصلی جهان غرب و انسان محصور در آن را بر بوم عقل ترسیم می‌کند و در نهایت، با تبیین تفکر اسلام ناب در مقابل تفکر توسعه گرای متأثر از تکنوکراسی، راه برون رفت از این مخمصه‌ی بشری را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد...