یادداشت بابک فروغی

        کتاب خوبی بود، خیلی خوب. کتابی که تلاش می‌کنه به ما بگه چطور میتونیم بهتر سفر کنیم و حتی یه گام جلوتر از این، چطور میتونیم به دنیا بهتر نگاه کنیم و تو دل روزمرگی‌هامون هم دنبال اکتشاف و جستجو و سفر به دور اتاقمون باشیم...
نوشته‌های دوباتن جزئيات زیادی دارند که یه وقتایی برای من خسته کننده است، البته یه جاهایی کتاب زیادی فلسفی می‌شد و از درک من خارج بود :) اما در کل خیلی راضی‌ام از خوندنش و نکات جذابی برام داشت! هر چند یه مشکل مهم وجود داشت و اون اینکه وسط خوندن کتاب یه وقفه طولانی شکل گرفت و باعث شد یه مقدار انسجام مطالعه‌ام کم بشه... شاید بعدا دوباره یه فصل‌هایی از کتاب رو بخونم، ولی میدونم که اون بعدا خیلی نزدیک نیست...!
یه نکته مهم هم در مورد ترجمه کتاب به ذهنم میرسه که بد نیست اینجا بنویسمش: ترجمه کتاب تو فصل‌های اولیه به نظرم ضعیفه، ولی هر چی کتاب جلوتر میره به نظرم مشکلات ترجمه‌ای کمتر میشه! در کل ترجمه درجه یکی نبود و البته تنها ترجمه موجود، گویا همین ترجمه گلی امامی هست...